П А Й Ш А М Б А
Анда мен мектепти жаңы бүтүп, институтка өтпөй калып, эми качан армияга алып кетет деп солоктоп урунаарга тоо, урушаарга жоо таппай, көчө таптап жүргөн кезим. Бир күнү атам мени жанына чакырып алып айтат:
- Э-э балам! Өзүң көрүп турасың, сенден башка инилериң, карындаштарың менен чогуу сени кошкондо он балам бар. Улуусу сенсиң, эми сен эрезеге жетип калдың. Шаардан жумуш таап койдум эле, сен барып иште да, бизге жардам бер-деп, ошол эле күнү атам экөөбүз шаарды көздөй жөнөп калдык.
Шаарга келээри менен атам мени бир үйгө алпарды.Үй биздикине салыштырмалуу аябай чоң экен. Кожоюну картаңыраак сарт экен. Атам экөө бирдеме деп сүйлөштү да, мен ошол үйгө малай болуп кала бердим. Эми ал үйдүн короосунда бак-дарак, жашылча -жемиш деген жайнайт.Так короонун ортосунда чарпая бар, анда килем, төшөктөр салынып, адам эс алганга аябай ыңгайлуу экен.
Менин милдетим короону таза шыпырып, өсүмдүктөргө суу куюп туруу. Кожойкебиз Зульфия деген жаш сулуу келин, эми ал бул куураган чалга эмнеге тийип алган деп таң каласың. Бирок чал болгону менен ал бир топ тың окшойт. Ар жуманын бейшемби күнү "пайшамба" деп эле кыйкырып калат. Анан эле Зульфия баягы чарпаяга төшөк ак шейшеби менен кошуп салып, даярданып туруп калат. Анан кожоюн келип, кепке-сөзгө келбестен Зульфияны чалкасынан жаткырып үстүнө чыгат да, күшүлдөп кирет, Зульфия болсо кез-кезде кыңшылап коюп жата берет. Мен болсо бурчка жашынып алып аларды аңкыйып карап турам. Бир маалда эле эки бутумдун ортосундагы бир деме заңкыйып туруп, шымымды тиреп калса болобу. Шаштым кетип аны ушалап жиберсем, бир маалда жыргалчылыктын толкуну уруп, оргазм болуп кетти, мен балкып эле калдым, турсийиме кандайдыр бир боз суюктук куюлуп кетип, былжырап эле калды. Бир маалда эс-учумду жыйып чарпаяны карасам, баягылардан дайын жок. Оор үшкүрүнүп алып өзүмдүн жумуштарымды аткарууга кириштим.
Биздин кожоюнубуз негизи бардык сарттардай, эртең менен туруп алып эле чайканага жөнөчү. Ал жерде керээли-кечке отуруп, өз жумуштарын да бүтүрчү, себеби ал сүткор болчу, анын кардарлары ошол жерден жолугуп, эсептешчү. Зульфия экөөбүз керээли-кечке килейген үйдө жалгыз, ар кимибиз өз жумушубуз менен алекпиз, мен болсо күндөн - күнгө Зульфияга болгон сүйүүм күчөп, өрттөнүп өлүп баратам, бирок ал жөнүндө Зульфияга айтуудан корком, жашмын да! Бир күнү эле Зульфия менин маңыроолугумдан тажады окшойт, чарпаянын жанында туруп көз ымдап койду. Мен эс - учумду жоготуп ие жаздап, анын жанына кантип жетип барганымды билбей калдым. Калчылдаган колум менен анын көйнөгүн шыпырып, басып жыгылайын десем:
- Шашпаң!-деп токтотуп койду. Анан көйнөгүнүн өйдөңкү эки топчусун чечти эле, бултаң этип эмчегинин чети көрүнө түштү. Ансыз да араң турган жаным, каршылыкка карабай эле аны кучактап, оймоктой болгон оозунан соруп кирдим. Бир маалда менин билбестигимден тажады окшойт, ал эмчегин көйнөгүнөн чыгарып, башымды ошол жакка ыктатып койду, мен эми эмчекти тим эле музоодон бетер чопулдатып соруп кирдим. Зульфия аз-аздан ошондо онтолой баштады. Бирок бир маалда мени ары түртүп чарпаяга чыкты да, дырдай жылаңачтанып чалкасынан жатты. Мен кантип кийимимди чечкенимди билбейм, жетип барып үстүнө чыга калайын десем, башымдан кармап акырын алаасын көздөй түртүп койду, мен айла жок аякты да чопулдатып жалап, соруп кирдим. Мына ошондо Зульфия айкыра баштады, бир маалда сал эле сал!- деп кыйкырды эле, менин жабдыгым ал жакка кантип кирип кеткенин байкабай калыптырмын. Анан эле бейиштин төрүндө жүргөнүмдү сездим да, эс - учумду жоготуп койдум.Ошентип керээли-кечке анын үстүнөн түшпөптүрмүн.
Андан кийин күндө, эртең менен чалы чайканага кеткенден кийин Зульфия экөөбүз анча - мынча жумушубузду бүтүрүп коюп эле төшөккө киребиз да, керээли-кечке ойнойбуз. Кудай, ошончого чыдаарлык ден соолукту жаш кезде берет экен! Ишенсеңер эки жумада кадимкидей сорулуп, арыктай түштүм. Ким билет? Балким ошентип сүйүүбүз уланып жүрө берет беле, бирок каргашадай болуп пайшамбаны унутуп калып, Зульфия экөөбүз чарпаяда жыргап жатсак, кожоюн кирип келип экөөбүздү кармап албадыбы. Ошол замат мени көчүккө тээп, короодон кубалап чыкты да, эшигин жаап алды. Андан кийин канча аракет кылсам да, Зульфияга жолуга албай койдум. Ошентип менин биринчи жана эң күчтүү сүйүүм өтүп кетти.

Эламан Жетиген