Роба ТУРАЕВА
Адам-бомба, адам-курал, ата-энесин тааныбас…
Биз кээде чындыкты далилдеп, фактылар менен айтып бере албаган кезде жан дүйнө кудурети жардамга келет. Ошол үчүн рух өлбөсүн деген тура биздин ата-бабалар. Адамдардан бомба жасаган дүйнөлүк кылмыштуу уюмдун үстүндө кимдер турат, билбеймин. Бирок, кудуретүү кудай баарын көрүп турат. Ал коркунучтуу фашисттерден дагы жаман, митаам жалганчылардын жүзүн өзү ачып берээрине ишенем. Бирок булар өздөрүн дүйнө жүзүнө үлгүлүү, жакшы адамдар катары көрсөткүсү келишет. Алардын ички дүйнөсү сасык! Күлкүсү жалган! Акылы куулануу гана! Чыккының жалганчылар эми ачыкка! Өз балдарыбызды өзүбүзгө тукуруп, алар аркылуу бизди жок кыла турган дүйнөлүк коомчулукта сыпайы көрүнгөн еврейлердин кылмыштуу тобу бар! Булар шайтандын системасы менен жашайт. Сергек бол, элим! Ойлоно бил! Биз жашап жаткан коом бизден көп нерсени, айрыкча туура ойлоно билүүнү талап кылып турат. Өзүбүздүн элибизди, мамлекетибизди сакташыбыз үчүн чындыкка тике карап, так сүйлөгөндү үйрөнөлү!

Жоломандын жомогу
(Болгон окуяга негизделген ыр)
Далилдеп адамдын акылын,
Атомдук бомба жаралды.
Бул дагы аз көрүндү,
Ядролук куралга өтүлдү.
Алгачкы сынакка бомбалар,
Хиросимада жарылды.
Бейкүнөө кандар чачылды,
Тагдыры адамзаттын,
Коркунучка багынды.
Колдонсо ядролук куралды,
Заматта адамзат
Жок болот.
Дүйнөдө жашоолор
Токтолот.
Ар элдин акылмандары
Туш туштан ураан көтөрдү.
"Жарышып куралдануудан
Баш тарталы,
Жок кылчу өзүбүздү
Жолдон кайталы.
Андан көрө
Эртеңки урпактардын
Жашоосу үчүн,
Бөтөнчө жол баштайлы"
Ишенип бул келишимге,
Жөөттөр жетти максатына,
Ынтымакта, теңчиликте ,
Токчулукта жашаган
СССР деген адамзаттын тарыхында,
Кайталангыс таза коом
Талкаланды!
Эп көрүп дүйнө эли
Дагы алданды,
Дагы алданды!
Жалганчылар карганды.
Адашуу болгон эле
Бир адам да,
Адашуу болгон эле
Эки адамда,
Адашсын мейли макул
Элдер тобу,
Алданат деген эмне,
Адамзаттар акмактарга,
Как баштарга.
Жалгыз өзүм
Бүт дүйнөнү
Ээлеп калам деп,
Кыяматты бүт
Ааламга салам деп.
Котур ташын койнуна
Катып алып,
Койнубузга кирип келди
"Эркиндик", "Демократия",
"Президенттик шайлоо"
Деп бузду элди, жерди.
Аларга мунун баары
Аз көрүндү,
Бейкүнөө жан кыйылып,
Кан төгүлдү.
Көз көрүп кулак
Укпаган,
Титиреткен жүрөктөрдү
Эң бир жаман
Жырткычтык ишке
Жол салынды.
Атомдук бомбадан
Коркунучтуу,
Ядорлук бомбадан
Коркунучтуу,
Бомба жасоо
Колго алынды.
Бул үчүн тандалды
Сулуу кыздар,
Денеси чың
Эр уландар
Көрөрман көсөм жазган
Жоломандын уламышы
Жомок болбой эле,
Чынга айланды.
Сан жетпеген улан-кыздар,
Эх, байкуштар,
Кандай гана оор тагдырлар,
Жоломандын таш жазмышы
Эмнеликтен?
Эмнеликтен биздин муунга
Байланды?
Чыркырады дене баштар,
Төгүлө албай катты жаштар.
Жан соогалап чыңырды,
Көтөрө албай бул кыйноону
Көпчүлүгү өмүрүнөн айрылды.
Моюн, башы кайрылган соң,
Адамдын маңызынан айрылган соң,
Айласыздан, аргасыздан,
Курал болуп
Жаңжуңдардын, жан жутаардын
Жарагына багынды.
Адам-бомба,
Адам-курал!
Эне-атасын тааныбас...
Эсине мөөр салынган соң,
Жаны андан алынган соң,
Денесинде кан жүгүргөн
Тамырлары жан оорутуп,
Өрт козутуп,
Өрттөнө албай же
Өлө албай,
Жарык күндүн
Кубанычын көрө албай,
Ичиндеги ыза-муңун
Жан көтөргүс азабын
Эч ким менен бөлө албай,
Оо, шордуулар, оо, кордуулар,
Жүрөгүнөн тып-тып этип
Кан тамган.
Кимдер экен ушинтип ай,
Бейкүнөөдөн жан алган?
Кудай, кудай,
Кантип карап турасың!
Кандырбачы жырткычтардын
Табасын.
О, жараткан жүзүңдү
Бизден жашырба,
Чыксын ушул чыккынчылар,
Кан жутарлар
Ачыкка!
Айтаарсың, балким
Убакыт бар,
Пендем азыр шашылба.
Түшүнүшсүн бүт адамзат,
Кимдин кандай экенин.
Жер дүйнөнүн азгырыгы,
Абийирди, акыл эсти
Кырып такыр кетээриң.
Оо, жараткан, жараткан соң
Бизди таштап койбочу.
Кара өзгөйлүк, кан тамырлап
Соймогондон соймоду.
Илгеркилер айтчу эле
Көптү билбе картаясың, арыйсың
Чынбы эмне?
Ачылаарда
Жаз нурундай чачылаарда,
Көргөнүмдөн жүрөк күйүп,
Жаштыгымды жемеледим,
Жекседим.
Жашылданбай муң-зарымдан
Өзүмдү өзүм тепседим.
Жайнабадым, жазылбадым,
Жанбадым жаштыгыма,
Же жаштыктай канбадым.
Көргөнүмдөн көңүл түтөп,
Өзүмөн өзүм кайнадым.
Улгайгандар айтышчу эле
"Жамандыкты көзүм
Көрүп калбасын.
Бул жамандык
Бүт дүйнөңө бүлүгүндү салбасын".
Эмне болдум?
Жаза бастым, тайыдым,
Көз кашайып,
Качканыма кабылдым.
Туткун болуп күйүтүмө,
Эрте күндө карыдым.
Ыйла, ыйла,
Асман ыйла, жер ыйла.
Элим ыйла,
Көрөр уулуң
Көпчүлүктө кол боло албай,
Бөөдө каны агылса,
Сүйүнбөгүн доллар дебе,
Сүйүнбөгүн президенттик
Так дебе.
Жаза тайып жазгырылып,
Келээр муундан кеп жебе.
Мунун баары жалган ураан,
Мезгил келет жалгандыктар
Урай турган.
Адамдарды зомбиге айландырган,
Шүмшүктөрдүн сапырылып,
Күлү көктө куурай турган.
Бул бейкүнөө зомбилердин
Каны кимге?
Жашырынып, зомби артында
Турганыңар жооп бер!
Зомбилерди террорист деп,
Террористти бүт дүйнөгө
Тараттыңар.
Террористер аркылуу
Жардырып көп жерлерди,
Бүлүндүрүп топ элдерди,
Чакырып жалган ураандар,
Өз бийлигиңерди жараттыңар.
Эй, жалганчы, жашырынба,
Коргонбо.
Чүмбөтүңдү сыйрып салаар,
Дагы менде күчүм бар.
Чын террорист
Абийириңер бир күнү
Укмуш төгүлөр да.
Өз жүзүңөр көрүнөөр.
Сакта Теңир!
Душман менин жеримде да,
Фашист менин элимде.
Жаңжуң менин жеримде да,
Жаңжуң менин элимде.
Бал тилини берип жатат,
Азгырылса ким эгер
Байлык, бийлик жеңилге,
Кеткин жогол!
Азгыргандар жана дагы
Азгырыкта калгандар!
Тукуруп бир бирине турган элди,
Айгай элге салгандар.
Туура жолдон жазгыргандар,
Саткынчылар, саткандар,
Мына аз калды
Жол ачылат Теңирге.
Чындык келет,
Жеңиш келет,
Ыйман келет жериме!

Ленин где

Твоя протянутая рука?!
Ленин, где
Твоя протянутая рука?!
Рука любви, надежды,
Благословления.
Замученные судьбой,
Отвергнутые, больные,
Некому не нужные,
Нашли укрытие
Уповая в тебе.
Ленин, Ленин
Ты руку протянул
Бездомным,
И тем кому не
Радость Мир грешный
И их вульгарные соблазны.
И тем кто разврат Презирал.
И свяшенную дорогу искал.
Ленин, Ленин.
Не потому, что
Хотел себя показать,
Или как жалкий хвастун
Себе доказать.
А просто жить не смог
Ради себя
Как животный
Едой был сыт и рад.
Ленин, Ленин свяшенный
От самого бога крешенный.
Без бога к богу вел людей
Открывая бога в сердцах закрытых,
Проклятых и забытых.
Об этом святой Христос провозглашал.
Ленин, Ленин!
Ты людей, наций не делил.
К единой судьбе,
Братстве, дружбе
Их призывал.
Ведь умы тупые
Самозванные
Господом проклятые
Без господа
Себе господом и госпожой
Обозвал.
Эгоисты милые,
Жалкие себелюбивые
Без милости мил.
Без любви любезные
И ложный блеск
А самом деле
Чистейший гнил.
Посмели господином
И госпожой себе
Возомнить.
Их серца ты вырывал
Великий Ленин
Кто без господа
От господа Милости ждал.